SERWIS ELEKTRONICZNY - RADIOELEKTRYKA SOSNOWIEC POLSKA

NIEZALEŻNA DZIAŁALNOŚĆ BADAWCZO - NAUKOWA KLIKNIJ NA OPIS DOKUMENTU

WWW.RADIOELEKTRYKA.GLT.PL WWW.RADIOELEKTRYKA.PRV.PL

WWW.RADIOELEKTRYKA.EU

PLAY

PLAY

PLAY

gdzie C – obwód pojedynczego zwoju, S – odstęp pomiędzy zwojami, N – liczba zwojów, λ – długość fali.

Antena henikalna.

Impedancja końcowa w trybie osiowym wynosi od 100 do 200 Ω. Rezystancja wynosi w przybliżeniu: gdzie R – rezystancja, C – obwód pojedynczego zwoju, λ – długość fali.

Antena – urządzenie zamieniające fale elektromagnetyczne na sygnał elektryczny i odwrotnie. Jest niezbędnym elementem składowym każdego systemu radiokomunikacji. W XX w. najbardziej rozpowszechnione były anteny odbiorników radiowych i telewizyjnych; w XXI w. antena częściej kojarzona jest z elementem wyposażenia radia samochodowego, bezprzewodowych sieci komputerowych lub z odbiorem sygnałów TV z satelitów. W ognisku anteny, jeżeli takowe posiada, umieszczane są detektory promieniowania radiowego, np. mikrofal. Każdą antenę cechują: charakterystyka promieniowania, polaryzacja fali, zysk energetyczny oraz impedancja. Cechy te są dla anteny identyczne zarówno przy nadawaniu, jak i przy odbiorze. Zmienność tych parametrów w funkcji częstotliwości jest miarą pasmowości anteny.

Antena śrubowa używana w sieciach WLAN, pracująca przy częstotliwości około 2,5 GHz

Ze względu na polaryzację fale stosowane w radiolokacji i radioastronomii można podzielić na: liniową (pionową, poziomą, nachyloną pod określonym kątem) eliptyczną lub kołową (lewoskrętną, prawoskrętną) Szczególnym przypadkiem polaryzacji eliptycznej jest polaryzacja kołowa. W takim przypadku współczynnik osiowy wynosi 0 dB.